جایگاه شهادت شهود در شکایت اداره کار
نویسنده: علیرضا عینکیان | مشاور و کارشناس روابط کار
مقدمه — چرا شهادت مهم است؟
در بسیاری از اختلافات کارگری، مشکل اصلی «اثبات» است: اثبات اشتغال، اضافهکاری، سابقه کاری یا اخراج غیرقانونی. وقتی مدارک کتبی کافی در دست نیست، کارگران معمولاً به شهادت همکاران یا افراد مطلع متوسل میشوند.
اما آیا این شهادت همان جایگاه و وزن اسناد رسمی را دارد؟ در دستگاه رسیدگی به اختلافات کار، پاسخ به این سؤال نیاز به تلاقی قانون و تجربه دارد.
مبنای قانونی؛ آیین دادرسی کار چه میگوید؟
در آیین دادرسی کار، ادله اثبات دعوی در مراجع حل اختلاف به ترتیب اقرار، اسناد و امارات است.
این آییننامه تصریح میکند که گواهی گواهان در حد «اماره» پذیرفته میشود؛ یعنی نشانه یا قرینهای که باید در کنار دلایل دیگر سنجیده شود.
به عبارت دیگر، شهادت در اداره کار میتواند به روشن شدن واقعیت کمک کند، اما بهتنهایی جای مدارک رسمی را نمیگیرد.
شهادت در دادگاه عادی در مقایسه با اداره کار
در دادگاههای عمومی، شهادت شهود یکی از ادلهی اصلی اثبات دعوی است و قانون مدنی برای آن شرایط دقیقی تعیین کرده است؛ از جمله یقین شاهد، اتحاد مفاد شهادت، عدالت، ایمان و ذینفع نبودن در موضوع.
اما در مراجع حل اختلاف اداره کار، این تشریفات وجود ندارد و اظهارات افراد مطلع بیشتر نقش تکمیلی یا اماره دارند.
بهعنوان نمونه، اگر کارگری مدعی شود چند سال در کارگاهی کار کرده اما قرارداد ندارد، ممکن است هیأت از بازرس کار بخواهد از چند نفر از همکاران او تحقیق کند. این اظهارات تنها زمانی اثرگذار خواهند بود که با سایر شواهد مانند سابقه بیمه و فیشهای پرداختی هماهنگ باشند.
تحقیق میدانی و قرار تحقیق
آیین دادرسی کار به هیأتهای تشخیص و حل اختلاف اجازه میدهد در صورت لزوم قرار تحقیق صادر کنند.
در این حالت، بازرس کار یا مأمور تحقیق میتواند با بازدید از محل کار و گفتوگو با افراد مطلع، گزارشی از واقعیتها تهیه کند.
بنابراین، هرچند «شهادت» بهمعنای رسمی در اداره کار وجود ندارد، اما گزارشها و اظهارات افراد مطلع در جریان تحقیق میدانی در عمل همان نقش را ایفا میکنند.
نظر دیوان عدالت اداری و شورای نگهبان
در سالهای اخیر، شکایتی در دیوان عدالت اداری برای ابطال ماده ۸۲ آیین دادرسی کار مطرح شد. موضوع شکایت این بود که عدم پذیرش شهادت شهود بهعنوان دلیل مستقل، باعث تضییع حقوق کارگران میشود.
فقهای شورای نگهبان در پاسخ اعلام کردند:
«در صورت تحقق شرایط شرعی شهادت، مرجع رسیدگیکننده نمیتواند بدون ضرورت از آثار شهادت صرفنظر کند، زیرا ممکن است این امر موجب تضییع حق شود.»
با این حال، تا زمانی که اصلاح رسمی در آیین دادرسی کار صورت نگیرد، مراجع رسیدگی همچنان مطابق مقررات فعلی عمل میکنند.
چالشهای عملی در استفاده از شهادت
راهنمای عملی برای استفاده درست از شهادت
برای کارگران
برای کارفرمایان
چکلیست سریع برای جلسه هیأت یا تحقیق
| موضوع | کارگر | کارفرما |
| قرارداد کتبی | ارائه یا ذکر مشخصات آن | ارائه نسخه و تاریخ امضا |
| سابقه بیمه و فیش حقوق | جمعآوری فیشها و واریزها | ارائه لیست بیمه و پرداختها |
| اسامی و شماره تماس شهود | معرفی افراد بیغرض | معرفی افراد مطلع |
| مدارک دیجیتال (پیامک، عکس، ایمیل) | ذخیره و پرینت شواهد | ارائه مکاتبات رسمی |
پرسشهای متداول
آیا شهادت بدون هیچ سندی کافی است؟
معمولاً خیر؛ شهادت بهعنوان قرینه یا مکمل پذیرفته میشود و باید با سایر دلایل تأیید شود.
آیا میتوان از همکاران سابق به عنوان شاهد استفاده کرد؟
بله، اما اگر آن افراد جزئیات تاریخی را بهخوبی به یاد نداشته باشند یا با کارفرما اختلاف شخصی داشته باشند، ارزش شهادت کاهش پیدا میکند.
نگاه به آینده
با نظر شورای نگهبان دربارهی ماده ۸۲، احتمال دارد در آینده آیین دادرسی کار بازنگری شود تا جایگاه شهادت بهصورت شفافتر در آن تعریف گردد.
تا آن زمان، بهترین رویکرد این است که کارگران و کارفرمایان از ترکیب اسناد و شهادت برای اثبات واقعیت استفاده کنند.
نتیجهگیری — پیام عملی
شهادت شهود در پروندههای اداره کار، ابزاری ارزشمند اما تکمیلی است.
اگر میخواهید از شهادت برای احقاق حق استفاده کنید، آن را با مدارک قابلاتکا ترکیب کنید، شاهدان مطلع و بیطرف معرفی کنید و در فرآیند تحقیق حضور فعال داشته باشید.
برای کارفرمایان نیز بهترین اقدام، پیشگیری از اختلاف با ثبت دقیق سوابق کاری و مالی است.
در نهایت، آگاهی از جایگاه واقعی شهادت و نحوهی درست استفاده از آن، کلید دستیابی به تصمیم عادلانه در دعاوی روابط کار است.
علیرضا عینکیان
مشاور و کارشناس روابط کار
جهت ارتباط با ما و در خواست مشاوره با ما تماس بگیرید.
تماس بگیریدتمامی حقوق برای گروه مشاوران پرهام محفوظ است. 1400
Web design and Seo by Serentco